“เรือยกยอ” ประมงพื้นบ้านในลุ่มน้ำภาคกลาง
ข้างหลังภาพ

“เรือยกยอ” ประมงพื้นบ้านในลุ่มน้ำภาคกลาง

เรื่อง : เมธินีย์ ชอุ่มผล ภาพ : ศูนย์ข้อมูลเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์  

 

ในอดีตลุ่มแม่น้ำในภาคกลาง ทั้งแม่น้ำเจ้าพระยา แม่น้ำท่าจีน และแม่น้ำบางปะกง ต่างมีเรือประมงพื้นบ้านออกวิ่งกันให้เห็นจนชินตา  เรือหรือแพที่ติดยอเป็นเครื่องมือหาปลาชนิดหนึ่งที่พบได้ทั่วไปในลุ่มน้ำภาคกลาง ในทางกฎหมายเรียกเครื่องมือประมงชนิดนี้ว่า "ช้อนหางเหยี่ยว" (Raft Dip Net) 

ในปัจจุบันเราแทบไม่เห็นเรือประมงที่ติด “ยอ” ไว้ที่บริเวณด้านหัวเรืออีกแล้ว ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผู้คนต่างเปลี่ยนวิถีการทำมาหากิน จากน้ำขึ้นบกและเข้าสู่ระบบแรงงานในภาคอุตสาหกรรมกันมากขึ้น นอกจากนี้ทรัพยากรธรรมชาติในท้องน้ำก็ลดจำนวนน้อยลงอย่างมากด้วย จึงทำให้ภาพเหล่านี้หาชมได้ยากเต็มที  

 

2345-10-72

 

2345-11-72

ในภาพเป็นเรือประมงพื้นบ้านของชาวบ้านกำลังยกยอเพื่อช้อนปลาและกุ้งที่แม่น้ำใกล้กับวัดไชยวัฒนาราม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ราวปี พ.ศ. 2519

(ที่มาภาพ : ศูนย์ข้อมูลเล็ก-ประไพ วิริยะพันธุ์)


เมธินีย์ ชอุ่มผล

กองบรรณาธิการวารสารเมืองโบราณ